زیگموند فروید (۱۹۳۹–۱۸۵۶) پدر روانکاوی، اختلال پارانویا را خاص روشنفکران می‌داند و می‌گوید: «بیماران پارانویا که عموماً افراد مجرد و از زمره روشنفکران‌اند، از شک و بدگمانی خود رنج می‌برند، از دشمنان خیالی وحشت دارند و برای مبارزه با آنان، تلاش و وسایل بکر و بدیعی ابداع می‌کنند.»[۱۴] ناگفته پیداست این مفهوم فروید را نمی‌توان به تمام گروه روشنفکری تعمیم داد و از طرف دیگر نیز نمی‌توان مصادیق بارز رفتار پارانوئیدی را در کثیری از روشنفکران و سردمداران افکار بلند بشری نادیده گرفت. نمونه‌ای از افراد متفکّر که به این بیماری دچار بوده‌اند می‌توان به آیزاک نیوتن، فیزیکدان و ریاضیدان سرشناس بریتانیایی اشاره کرد. اینجاست که با صرف نظر از مفهوم «بیماری» که به نوعی اختلال روانی آن هم به تنها تعداد کمی از افراد جوامع اشاره دارد، می‌توان با تعدیل این مهم، آن را به تمامی افراد بشری تعمیم داد و آن را امر طبیعی دانست، چرا که سوءظن در حد کوچکی لازمه تعامل و تصمیم‌گیری درست است.
داروهای بدون نسخه ضد حساسیت، مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) ممکن است به کاهش خارش موضعی کمک کند. از داروی کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون فقط در موارد انتخابی که زخم‌های پیچیده ای مانند مواردی که چشم و گوش با آن‌ها درگیر شده اند، استفاده می‌شود و باید از آن و آنتی ویروس به طور همزمان استفاده کرد.
التهاب مغز و نخاع و افزایش خطر سکته مغزی، انسفالیت و مننژیت
شاید فروید به این دلیل پارانویا را دربارهٔ روشنفکران مطرح می‌کند که روشنفکران افرادی هستند که قدم به مناطق ممنوعه می‌گذارند، به مطلق تردید دارند، به مقدسات حمله‌ور می‌شوند، از تابوها عبور می‌کنند، علیه حکومت می‌شورند، جانب محرومان و رنجدیدگان را می‌گیرند و نه تنها از برخورداران قدرت و ثروت طرفداری نمی‌کنند، بلکه استبداد و دیکتاتوری را به چالش می‌خوانند که بازخورد این امر سبب شکل‌گیری «توهم توطئه» در آنان می‌شود و برای خنثی کردن توطئه‌های دشمن فرضی به واکنش‌های پارانوئیدی پناه می‌برند تا از این مجرا امنیت روانی خود را بازیابند.
احساس درد مداوم مبهم، سوزاننده و نیش‌زننده یا احساس درد تیزی یا سوزنی شدن که با آمدن و رفتن همراه است.
اگرچه راه پیشگیری برای اختلال شخصیت پارانوئید وجود ندارد، با این حال، درمان می تواند به فرد مبتلا به این اختلال اجازه دهد تا راه های مؤثرتری برای مقابله با افکار و موقعیت های تحریک کننده بیاموزد.
علاوه بر این، در طب سنتی، استفاده از خاکشیر برای زونا توصیه می‌شود. اعتقاد بر این است که خاکشیر می‌تواند خارش پوست را برطرف کند و حرارت درونی بدن را کاهش دهد.
شکاکیت بیش از حد داشتن. به عنوان مثال، فکر می‌کنند که افراد دیگر دروغ می‌گویند یا طرح‌هایی برای تقلب کردن علیه آن‌ها دارند.
پوسته‌ها معمولاً بعد از گذشت چند هفته از بین می‌روند و بثورات زونا نیز بعد از تقریباً دو تا چهار هفته از بین خواهند رفت. اگرچه این مورد غیر معمول است، ولی در برخی از بثورات شدید، تغییر رنگ پوست یا زخم شدن پوست امکان پذیر است.
آبله‌مرغان؛ علل، علائم، رژیم غذایی و روش‌های خانگی برای درمان
پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی که مقاومت بدن را در برابر بیماری‌ها کاهش می‌دهند
Because you're feeling paranoid or be worried about what Other individuals think of بیماری زونا تا چه مدت واگیردار است you once in a while doesn’t indicate you have a psychiatric condition. The point that you recognize your ideas don’t make sense could possibly be a sign of excellent mental health.
خلاصه اینکه چون روشنفکر به‌طور فطری موجودی معترض است، اعتراض پایان ناپذیر او سبب می‌شود مدام در معرض بی‌مهری و تهدید باشد و به ویژه مورد هجوم و آزار حاکمان و صاحبان قدرت، ثروت و دانش قرار بگیرد. از این رو روشنفکر یا از حکومت وحشت دارد و از چوبه دار می‌هراسد یا از هم طبقه‌هایش و از اینکه در صدد تخریب و حذف او برآیند و از گردونه رقابت بیرونش کنند.
اگرچه این مسئله غیر معمول است زیرا معمولاً زونا در سال‌های پس از زایمان ظاهر می‌شود، اما می‌تواند اتفاق در این دوره نیز اتفاق بیفتد. اگر فقط زونا ایجاد شود، کودک در امان خواهد بود.